Leendert Sinnema, geboren op 27 april 1886 en overleden op 18 februari 1945 te Neuengamme, was woonachtig in Achter de Hoven in Leeuwarden en in dienst bij de Gemeente Leeuwarden. Sinnema begon in 1940 op eigen initiatief vervalsingen aan te brengen in het bevolkingsregister om de Duitse bezetter te misleiden. In 1942 werd hij door de Landelijke Organisatie voor Steun aan Onderduikers (L.O.) benaderd. Hij was toen chef Bevolking en Militaire Zaken en verleende zijn hulp omdat hij belang zag in het ondergronds werk.

Om de Sicherheitsdienst op het verkeerde been te zetten, werd de identiteit van een overledene overgebracht op die van een illegaal werker, als de leeftijd overeenkwam op de datum van overlijden. Illegalen hadden dus een valse naam. Geboorteaktes waren aanwezig, het enige dat ontbrak waren de verdonkeremaande overlijdensaktes. Twee jaar lang was de afdeling Bevolking de Duitsers aan het tegenwerken. En alles ging goed tot 28 december 1944. Toen werd Sinnema opgepakt door de Sicherheitsdienst. Zijn zoon Henk werd ook opgepakt, thuis als onderduiker en beide werden overgebracht naar de Spaarbank aan het Zaailand. Daar werden ze mishandeld. Tien dagen later werd Leendert Sinnema, toen 57 jaar, op transport gesteld naar het beruchte Scholtenhuis in Groningen. Na verhoren met veel geweld naar later bleek, werd hij overgebracht naar het concentratiekamp Neuengamme. En op 18 februari 1945 overleed hij in Dessauer Ufer, een buitenkamp van Neuengamme in Hamburg. Zijn graf werd na de oorlog ontdekt en op 25 oktober 1951 is zijn stoffelijk overschot in stilte herbegraven op de begraafplaats Huizum.

(met toestemming overgenomen van http://www.oorlogsgravenhuizum.nl)