Ab van ’t Riet

Albert van ’t Riet wordt in 1913 geboren in Lutjewinkel (Noord-Holland). Als hij tien is verhuist het gezin naar Renswoude. Hier trouwt hij in 1938 hij met Gerritje Vermeulen. Zij gaan wonen in Veenendaal.

Eind 1943 zet Ad van Schuppen, in navolging van onder andere Zeist, en met hulp van Frits de Zwerver (ds. F. Slomp), in Veenendaal een verzetsbeweging op. Hij vraagt hiervoor een aantal mensen van de gereformeerde kerk, waaronder Ab van ’t Riet.
Ab verzorgt in een gedeelte van de regio Veenendaal de verdeling van bonnen voor onderduikers en is werkzaam voor groep ‘Albrecht’. Ook is hij betrokken bij de repatriëring van geallieerde piloten. Ab en Ger hebben zelf ook onderduikers in huis, terwijl ze op een gegeven moment ook inkwartiering van een Duits militair hebben.

Op 21 oktober 1943 wordt Ad van Schuppen gearresteerd. De mensen van de LO Veenendaal, waaronder Ab, duiken onder. Ab wordt verantwoordelijk voor de verspreiding van de bonnen in de regio. Ab zit ondergedoken in het Binnenveld, maar als dit na 17 september 1944 wordt geëvacueerd, gaat hij naar huis.

Op 21 november 1944 worden veel mensen van de LO in Veenendaal opgepakt. Onder hen Ab, maar ook vader en zoon Van Doorn en Jaap Engelaan. Ze worden naar de Willem III kazerne in Apeldoorn gebracht, die in gebruik is als kazerne van de SD. Ab gaat een week later naar kamp Amersfoort.

Het lukt hem om hier vandaan diverse illegale briefjes naar zijn vrouw te smokkelen. In deze brieven vraagt hij mensen te berichten over zijn verblijfplaats. Ook laat hij weten wat hij hoort over anderen. Verder vraagt hij om een pakketje te sturen. Gevraagde inhoud: bijbel, eten, scheergerei. Wat daarvan is aangekomen is niet precies bekend, maar in 1950 wordt het bijbeltje door de burgemeester van Veenendaal bij Ger teruggebracht.

Op 2 februari 1945 gaat hij op transport naar Neuengamme, een reis van twee à drie dagen, in veewagons op elkaar gepakt. Van 5 tot 11 februari blijft hij in Neuengamme, dan gaat hij met het eerste transport naar Wöbbelin. Een kamp dat feitelijk nog opgebouwd moet worden.

Ab sterft op 12 maart 1945 in Wöbbelin aan dysenterie, uitdroging. Zijn lichaam komt dan in een massagraf, maar wordt in 1950 anoniem herbegraven op de begraafplaats van Wöbbelin.

Na de oorlog schrijft een medegevangene een brief aan Ger, waarin hij vertelt dat Ab een steun en voorbeeld voor anderen was, ook in zijn geloof.