In 1944 werd mijn vader als jonge jongen opgepakt. Hij was op de verkeerde tijd op de verkeerde plaats bij een verzetsactie. Hij is daarop afgevoerd naar Kamp Amersfoort en door de Duitse bezetters vastgezet.

Na de gruweldaden in Kamp Amersfoort te hebben overleefd, werd hij op transport gezet naar concentratiekamp Neuengamme in Duitsland. De omstandigheden in het kamp waren slecht en de gruweldaden van de Duitsers verschrikkelijk. Aan het eind van de oorlog moesten de gruweldaden van de Duitsers en de concentratiekampen uitgewist worden. Mijn vader werd ondervoed en ziek als 16 jarige jongen afgevoerd uit het concentratiekamp naar de haven van Lübeck.
Alle gevangenen werden verscheept op diverse schepen. Door een fout van de geallieerden werden twee schepen tot zinken gebracht. Hij wist ook nu weer te overleven. Uiteindelijk is hij naar Malmö in Zweden gebracht en daar in een sanatorium en later bij een pleeggezin hersteld.

Na zijn herstel in Zweden en nog maar net terug in Nederland werd hij door een blunder van de Nederlandse overheid aangezien voor iemand anders en in een kamp in Friesland opgesloten. In het kamp moest hij opnieuw overleven en in de bediening werken. Uiteindelijk werd hij herkend door een Nederlandse Officier die bij hem als medegevangene in concentratiekamp Neuengamme had gezeten. Hij werd hierop direct in vrijheid gesteld en moest opnieuw herstellen.

Zijn kampnummer op een stukje stof van zijn kampkleding uit het concentratiekamp Neuengamme heeft hij altijd bewaard. Steeds vertelde hij mij weer: jongen ik heb een tweede kans gekregen. Van zijn vrijheid en het leven heeft hij daarom tot vlak voor zijn dood iedere dag genoten.