Geschreven door Rimke Lanjouw op 20-04-2017
Eigenlijk weet ik erg weinig van mijn oud Oom .Alleen de dingen die mijn moeder mij vertelde over haar Ome Jaap. Dat het een hele aardige oom was die van grapjes hield. Als zijn zoons geintjes uithaalden en dat gebeurde nogal eens dan werd hun moeder en anderen boos maar ome Jaap moest er inwendig om lachen. Als ze bij mijn oma waren te logeren dan wist het hele Heidenschap in no time dat de 2 van Jaap en Sjouk er weer waren want dan gebeurde er weer van alles. Ik was heel jong dat ik hoorde dat ome Jaap in de oorlog was opgepakt en nooit meer terug was gekomen. Als kind voel je dat het een beladen onderwerp was en ik vroeg ook niet verder. Het is mij wel altijd bij gebleven . Wat jaren later vlgs mij moet het in de jaren 60 zijn geweest zei mijn moeder zo uit het niets dat ze ome Jaap hadden gevonden en dat zijn vrouw Sjouk naar de herbegrafenis ging. Zelf dacht ik al die jaren dat dat in Amsterdam was. Maar sinds ik de stamboom van mijn ome Jetse(zoon van Jacob) aan het uitzoeken ben kom ik er dus achter dat hij op de erebegraafplaats bij Apeldoorn is begraven . Via jullie site weet ik nu ook hoe het is gegaan nadat hij is opgepakt en waar hij is opgepakt. Dat hij in Wilhelminaoord is gepakt verwonderd mij eigenlijk niet de hele familie heeft daar jaren gewoond. Samen met mijn ome Jetse en mijn zus zijn wij jaren terug nog naar het gedenkteken op Markelooseberg geweest daar staat ome Jaap ook op vermeld. Nu denk ik weleens had ik toch maar gevraagd. Elk jaar met de dodenherdenking denk ik er wel altijd aan en naarmate ik ouder word lijkt het ook wel belangrijker te worden. Vriendelijke groeten Rimke Lanjouw