Harm Nijboer werd op 2 februari 1922 te Gieterveen geboren als oudste zoon van Geert Nijboer en Grietje Kersten. Hij kreeg drie broers en een zus: Hendrik (1923), Jan (1924), Lammechien (1925) en Pieter (1926).

Vader Nijboer was landbouwer en zijn oudste zoon werkte bij hem op de boerderij aan De Hilte 11. Het leverde Harm een ‘ausweis’ op.
Het bedrijf was niet groot genoeg om drie zoons onmisbaar te verklaren. Twee broers van Harm, Hendrik en Jan (Pieter was te jong) kregen dan ook een oproep voor tewerkstelling in Duitsland. De jongens wilden beslist niet in Duitsland werken en doken onder. Beiden overleefden de oorlog.

De familie Nijboer nam op haar beurt zelf vier onderduikers in huis: de Groningse broers Menno en Geert Burema en de Haagse broers Venema. Dat ging een hele tijd goed.
In de nacht van 15 op 16 augustus 1944 echter werd de boerderij omsingeld door maar liefst 60 landwachters. De onderduikers hadden geen schijn van kans.
Ook vader Nijboer en zijn zoon Harm werden opgepakt. Vader Geert Nijboer werd na tien dagen zware verhoren tegen betaling van 10.000 gulden vrijgelaten. Het lukte hem niet zijn zoon Harm ook vrij te kopen.

Drie van de vier onderduikers werden kort na hun arrestatie tewerkgesteld in Duitsland. Onderduikers Geert Burema en Harm Nijboer werden naar kamp Amersfoort overgebracht. Van daaruit werd Burema na een maand tewerkgesteld bij de Organisation Todt.

Harm Nijboer werd in Amersfoort ziek, maar werd desalniettemin doorgevoerd naar concentratiekamp Neuengamme. Onderweg heeft hij nog een briefje uit het raam gegooid waarin hij meedeelde veel last van diarree te hebben.

Op 5 maart 1945 overleed Harm Nijboer in Neuengamme, vermoedelijk aan de gevolgen van ernstige dysenterie. Dit valt op te maken uit de getuigenissen van medegevangenen die het kamp overleefd hebben.
Bron: ‘Gieten, namen op de steen’, H. Kuik en W. van der Neut-Legemaat, St. Het Drentse Boek, 1994