Hugo was 21 jaar toen hij op 5 mei 1943 als dwangarbeider in Frankfurt te werk werd gesteld in de staalgieterij van Alfred Teves KG. Na 10 maanden lukte het hem de slopende Arbeitseinsatz te ontvluchten en terug te keren naar zijn ouderlijk huis in Den Haag en naar Mien, zijn geliefde. Wetende dat de Duitsers hem zochten, was het voor Hugo niet mogelijk om zijn beroep als banketbakker weer op te pakken. Hij dook onder, maar de vrees gepakt te worden stond een verloving met Mien niet in de weg. Bij een feestelijk diner vroeg Hugo op 9 april 1944 zijn geliefde Mien ten huwelijk. Vier maanden later, op 23 augustus 1944 werd Hugo opgepakt en gevangengezet in de Arrestantenbewaarplaats aan het toenmalige Lyceumplein bij de Mauritskade in Den Haag. Na 6 dagen werd hij doorgestuurd naar concentratiekamp Amersfoort en vervolgens na 10 dagen, op 8 september 1944, door naar concentratiekamp Neuengamme. Hier overleed Hugo, 23 jaar jong, na 5 ½ maand ontberingen, op 28 februari 1945, minder dan drie maanden voor de bevrijding van Nederland.