Cornelis (Cees) ter Maaten

Bij Cees ter Maaten (1899-1945), boer op boerderij Lusthoeve aan de Voskuilerweg in Woudenberg, werden diverse onderduikers opgevangen. Na Market Garden hielden geallieerde militairen (‘piloten’) zich schuil in afwachting van hun ‘crossing’: overtocht over de Rijn naar bevrijd gebied.

In de zomer 1944 vonden op boerderij Lusthoeve zendactiviteiten plaats. De marconist die op 13 december 1944 was gearresteerd heeft na langdurig ondergane martelingen een aantal adressen waar hij had uitgezonden doorgegeven. Op 29 december 1944 vonden arrestaties plaats op diverse boerderijen. Na boerderij Klein Sniddelaar was Lusthoeve aan de beurt, waar de 45-jarige Cornelis ter Maaten werd gearresteerd. De arrestanten werden voor verhoor naar de Willem III kazerne in Apeldoorn gebracht om na enkele weken, op 1 februari 1945 te worden overgebracht naar Kamp Amersfoort. Cees ter Maaten is op 2 februari gedeporteerd naar Kamp Neuengamme, waar hij op 4 februari aankwam en nog dezelfde maand, op 24 februari 1945, overleed.

Bij een latere ronde van de SD werd ook zijn vrouw gearresteerd en gevangen gezet in de Willem III kazerne in Apeldoorn. Zij kwam na 6 weken weer vrij.

Citaat uit Ondergronds in de Tweede Wereldoorlog, verhalen uit de Gelderse Vallei, Veluwe en Krimpenerwaard:

‘Nadat hij was ingeseind over het gevaar besloot Cornelis ter Maaten toch om te blijven. Hij verwachtte niet dat de SD ook hier zou opduiken. Bovendien waren de zenders al langere tijd weg. De harde werkelijkheid was, dat wanneer de SD zendapparatuur op het spoor kwam – ook al was de informatie van oudere datum – de eigenaren van die woning, als politieke tegenstanders beschouwd werden. Op het hebben van een zender in huis of erf stond de doodstraf. Tegen 12 uur was ook deze boerderij omsingeld door de SD. Iedereen op het erf en in het land werd met de armen omhoog naar binnen gejaagd en bewaakt. Ondertussen vond er huiszoeking plaats waarbij ook alle levensmiddelen werden geroofd. De SD’ers, onder leiding van Verhulsdonck, waren druk met het roven van etenswaar zoals spek, vet, boter en worsten. Ter Maaten werd op zeer ruwe wijze meegenomen.’

Bron: José Huurdeman, Ondergronds in de Tweede Wereldoorlog, verhalen uit de Gelderse Vallei, Veluwe en Krimpenerwaard, Historische Kring Leusden 2019.