Hendrik Kraaijenbrink was de vader van mijn vader Ton (Antonie Jurrien, 1917-1996), mijn opa dus. Ik ken hem alleen van verhalen.

Een summier verslag van zijn verzetsactiviteiten en arrestatie staat beschreven in het boek De Zwarte Herfst, (Dekkers, C.A. en Vroemen, L.P.J., Unieboek, Weesp:1984) op pagina 253. Helaas is zijn naam onjuist gespeld: Krayenbrink. Kort na de dood van mijn vader ontdekte ik deze publicatie en heb ik nog een telefoongesprek gehad met een van de auteurs, dhr Vroemen, die zeer bereidwillig nog naspeuring heeft gedaan in zijn archief, maar over mijn grootvader niets meer heeft kunnen achterhalen. Wat we zelf van hem over hebben is een met potlood geschreven briefkaartje dat hij kennelijk uit de trein heeft gegooid en dat door spoorwegpersoneel is bezorgd. Hij is bijna letterlijk "Im Nacht und Nebel" verdwenen. Mijn vader was toen 27 jaar. Mij oma is 98 geworden.