Heinz werd geboren op 14 oktober 1920 in Dortmund en overleed op 15 januari 1945 in Neuengamme. Dat zijn de koele gegevens die bekend waren. Ik wil proberen Heinz een gezicht te geven, dat is niet eenvoudig omdat ik niet veel gegevens had. Een paar maanden geleden kwam ik een uitgeknipte advertentie tegen tussen foto's met daarin het overlijden van Heinz. Mijn moeder had het altijd over haar broertje Heinz, ze zei dan ja ik zeg broertje maar eigenlijk was hij een pleegbroertje. Als kind nam ik dat aan maar stond er eigenlijk nooit bij stil dat het helemaal niet klopte. Heinz was maar 10 jaar jonger dan opa en ook 10 jaar ouder dan mijn moeder dus niet zo vreemd hij kon pleegbroertje van beiden zijn. Heinz werd af en toe genoemd en mijn moeder had duidelijk een goede band met hem, moedig werden er geen tranen getoond. Je voelde wel dat er heel veel emoties waren maar ze was wel gewend om niets te laten merken.
Heinz was door haar oma geadopteerd en dus een pleegbroer van haar vader of moeder. Altijd had ik wel begrepen dat Heinz bij oma in Vlissingen was en mama daar de hele zomer was vlak bij het strand. Hoewel ik nu denk hoe is het mogelijk dat heb ik altijd gedacht dat Heinz door haar oma van moeder's kant was geadopteerd. Tot ik de advertentie van Heinz zijn overlijden tussen allerlei foto's vond, uit een krant geknipt slechts 5 bij 5 cm. Ineens werd een hoop duidelijk, zijn achternaam en ook stond daar wed. Gooijen. Met opa had het ook nooit over zijn pleegbroer Heinz, zoals bij zovele werd er gewoon niet over gepraat. Opa was heel jong zijn vader verloren en toen de oorlog en Heinz ook vermoord. Het feit dat ook zijn vrouw nog vrij jong overleed toen ik 3 was zal ook wel een rol hebben gespeeld.
Heinz was door zijn moeder in de steek gelaten, ik kan niet achterhalen hoe oud precies maar weet wel dat zijn moeder ineens weer op de stoep stond toen hij een jaar of 18 was, helaas voor haar er was niets te halen dus was ze ook zo weer vertrokken.
Omdat Heinz nog steeds duitser was werd hij gewoon opgeroepen voor het leger.
Voor mij is dit altijd heel duidelijk geweest, vele moesten gewoon voor de duitsers werken. Helaas is hier toch nog altijd veel onbegrip over, vaak ook eenvoudig geen kennis van hoe het was. Even onderduiken kon ook niet iedereen en er was ook vaak een gezin te onderhouden. Toevalligerwijs woonde mijn vader's opa naast organist Cor Steyn, u weet wel die Dorus begeleide. Mijn vader weet nog hoe Cor naar het City Theater in Amsterdam ging en hij dan regelmatig mee ging. Later kreeg Cor Steyn nogal verwijten dat hij doorspeelde tijdens de oorlog. Later heb ik het hier wel eens over gehad met organist Bernard Drukker. Bernard was al zijn familie kwijt geraakt tijdens de oorlog en kon niet begrijpen dat Cor doorspeelde. Hoe begrijpelijk ook, maar miljoenen nederlanders hebben ook gewoon doorgewerkt.
Voor mijn opa moet dit ook zeer moeilijk zijn geweest zijn broer had geen keuze. Daar kwam nog bij dat mijn oma van joodse afkomst was. Ze hadden bovendien een halve fietsenwinkel in hun grote huis verstopt en er werd een kamer gevorderd voor een duitse officier. Mijn moeder was toen 10...............het voordeel was wel dat ze door die duitse officier nooit controlle hadden. De fietsenwinkel was van een joodse vriend die in begin 1940 naar Amerika was gevlucht. Ik heb nooit kunnen achterhalen wie dit was, wel heeft mijn moeder na de oorlog een fiets van hem gehad, deze heeft ze tot ongeveer 1970 gehad, toen kwam er een nieuwe Gazelle want die oude was echt af. Ja dat was niet je koopt even een nieuwe fiets, dat heeft mijn vader alleen moeten doen.
Heinz is ooit weggelopen, al noemde de duiters anders, maar is weer opgehaald in Vlissingen en daarna in Rusland geweest. Ik ben nooit te weten gekomen wat er was gebeurd Heinz was dood en daar sprak men niet over zoals velen niet spraken of konden praten over wat er was gebeurd. Uiteindelijk is er nu wel meer duidelijk, van Nederlandse Rode Kruis kwam in 1951 het bericht dat hij was overleden op 15 januari 1945. Op een of andere manier wist mijn moeder dat hij in Rusland ziek was geworden, maar eigenlijk bedoelde ze hij is gewoon vermoord. Het zoeken naar de overlijdensakte was weer heel moeilijk want uiteindelijk is Heinz op 29 oktober 1951 officieel in het overlijdensregister in Vlissingen vermeld.
Mijn moeder is vorig jaar overleden, vlak voor haar dood had ze het in het verzorgingstehuis ineens over haar broertje. Ze wisten niet dat ze een´broertje´had en wisten niet zo goed wat er was en mam was zeer verdrietig tot dat ik kwam................o je bedoeld Heinz. Meer werd er niet gezegd het was goed en ze dacht met blijschap aan hem terug.
Ik wilde dit verhaal vertellen, de foto,s die er zijn van Heinz zijn allemaal in uniform, een heel verkeerd uniform voor mij. Gelukkig ook een met mam en poes Mieps. Hieruit blijkt maar weer oordeel niet te snel.
Ton Bezemer