Geschreven door Martine Letterie op 10-01-2017
Dierbare foto: Geuko de Groot
Foto’s vangen de tijd. Ze vertellen verhalen en herbergen herinneringen: oude geliefden, een vervlogen jeugd of een favoriete plek. In deze rubriek iedere week een dierbare foto met een verhaal.
‘Een markante man, met bijzondere humor, die zwijgend zijn eigen gang ging. Hij klaagde niet over wat niet kon, maar deed wat wél kon.’
Zo omschrijft Martje Ploeg-de Groot (1942) uit Kampen haar vader. Geuko de Groot overleed in 1993, na een huwelijk van zestig jaar. ‘Onze trouwe, dappere moeder kreeg kracht om tot het laatst voor vader te zorgen.’
Geuko werd in 1907 in ’t Oldambt geboren als arbeiderszoon. Hij werd smid, later ook elektricien, loodgieter en radio- en televisie-installateur. Als verzetsman in de oorlog werd hij verraden. Hij overleefde Neuengamme en zweeg na zijn terugkomst. ‘Toch wisten we hoe hij over de dingen dacht. Zeggen dat we iets niet lustten, was er niet bij,’ aldus Martje.
Geld en goed waren onbelangrijk voor hem. Hij las en leerde veel, zolang het kon. Hij hield van Duitse literatuur.
Op deze foto, die in het voorjaar van 1992 gemaakt is, staat Geuko met zijn achterkleindochter Anne Berendina Winkel. Haar vader Frans probeert haar door de trechter te laten “praten”. Geuko’s gehoor en zijn gezichtsvermogen gingen vanaf de jaren zestig achteruit. Na verloop van tijd was hij bijna helemaal doof en blind, net als zijn grootmoeder Beerendina Majeur. Toen een hoorapparaat van duizenden guldens niet hielp, maakte hij er zelf een, van een trechter en een stukje slang. ‘Het werkte tot onze vreugde heel goed!’
Op verzoek van de familie is de bijbehorende foto niet geplaatst. Uit het artikel wordt voldoende duidelijk wat erop te zien is.
=============================================
Door: Machteld Meerkerk. In: Nederlands dagblad; woensdag 4 januari 2017;