Jan van Ginkel (1882-1945), boer op hoeve Klein Sniddelaar aan de Voskuilerdijk in Woudenberg, hield zich al vroeg in de bezettingstijd bezig met verzetswerk. Hij bracht, samen met zijn zoon Karel, Joodse vluchtelingen in veiligheid. Zijn huis bood onderdak aan onderduikers waaronder geallieerde militairen (‘piloten’). Na de bevrijding ontving hij als dank hiervoor postuum een oorkonde van Dwight D. Eisenhouwer, president van de Verenigde Staten (tijdens de bezetting opperbevelhebber van de geallieerde strijdkrachten).

In de zomer 1944 hadden op boerderij Klein Sniddelaar zendactiviteiten plaatsgevonden. De marconist, die op 13 december 1944 was gearresteerd, heeft na langdurig ondergane martelingen een aantal adressen waar hij had uitgezonden doorgegeven. Op 29 december 1944 vonden arrestaties plaats op diverse boerderijen. De eerste overval was op boerderij Klein Sniddelaar waar de 62-jarige Jan van Ginkel werd gearresteerd. Vervolgens werden nog meer boerderijen in Leusden, Scherpenzeel, Woudenberg en Stoutenburg overvallen. De arrestanten werden voor verhoor naar de Willem III kazerne in Apeldoorn gebracht. Na enkele weken, op 1 februari 1945 werd Jan van Ginkel overgebracht naar Kamp Amersfoort, om de volgende dag, 2 februari, gedeporteerd te worden naar Kamp Neuengamme. Daar kwam hij aan op 4 februari 1945 en overleed daar nog dezelfde maand, op 23 februari 1945. Op 24 maart 1945 werd de weduwe door de NSB-burgemeester, die voor deze gelegenheid de dominee had meegebracht, op de hoogte gebracht van de dood van haar echtgenoot.

Citaat uit Ondergronds in de Tweede Wereldoorlog, verhalen uit de Gelderse Vallei, Veluwe en Krimpenerwaard:
‘Een van de dochters van Van Ginkel moest de SD’ers de kelder wijzen en hen met twee manden volgen, terwijl een andere SD’er de mensen in de keuken bewaakte. De hele kelder werd leeggeroofd: zij kwamen terug met spek en eieren en andere etenswaar. Commandant Verhulsdonck doorzocht het hele huis op zoek naar een zender die echter niet gevonden werd. Uiteindelijk werd Jan van Ginkel geboeid meegenomen. Zijn vrouw heeft hem nog een overjas kunnen omhangen en deze dicht gespeld. Daarna werd hij afgevoerd in een open overvalwagen. Het was een gure koude dag, het had gesneeuwd en de temperatuur lag onder het vriespunt.’

Bron: José Huurdeman, Ondergronds in de Tweede Wereldoorlog, verhalen uit de Gelderse Vallei, Veluwe en Krimpenerwaard, Historische Kring Leusden 2019.