Johannes Pieter Deijkers. Een broer van Johanna Morreau Deijkers, de moeder van Jan Morreau.
Jarenlang heeft zij nooit geweten wat her lot van haar oudere broer was. Tot haar dood in 1997 heeft zij dat nooit geweten, zij dacht altijd dat hij gefusilleerd was. Zij had altijd een klein fotootje van haar broer bij zich. Dat fotootje is in haar kist meegegaan haar graf in.

Jan Morreau is kort geleden dus gaan zoeken naar zijn oom. Eerst op zijn naam. Hij kwam terecht bij een stamboom waar zijn naam naar voren kwam. Na het verder zieken kwam de naam Neuengamme naar voren.

Zijn oom was een werkweigeraar. Hij weigerde te werken voor de Duitsers, zoals zovele Nederlandse mannen. Hij is gaan werk en op een boerderij in Noord Holland. In juni 1944 is hij daar opgepakt en gearresteerd. Daarna is hij afgevoerd naar kamp Amersfoort. Daar zijn al zijn bezittingen afgenomen en werd hij vanaf die dag een nummer. Na enige maanden, september 1944, ging hij op transport naar Neuengamme. Daar werd hij gedwongen te werken, waarschijnlijk in een steenfabriek.

Tot eind april 1945. Toen in opdracht van de Duitsers, het kamp met spoed ontruimd moest worden, werd hij afgevoerd met alle andere gevangenen naar de haven van Lübeck. Hij kwam terecht op de Cap Arcona. Opgesloten in het ruim. Het was de bedoeling dat dit schip, met nog een paar andere schepen naar de Oostzee ging om daar tot zinken te worden gebracht.
Maar dat ging niet door omdat op 3 mei 1945 de RAF een bombardement uitvoerden op deze schepen en bijna alle gevangenen daarbij omkwamen. Zo ook de oom van Jan Morreau. Zijn graf is dus een zeemansgraf.

Wij weten dit pas sinds enige maanden. Jan zijn moeder heeft dit tot haar overlijden in 1997 nooit geweten.