Geschreven door agnes maes-de rooij op 01-08-2018
Karel Hendrik Cobben was de tweede zoon uit een gezin van vier kinderen. Ze woonden in Vaesrade , gemeente Nuth. In Zuid- Limburg.
Overigens was hij daar alleen maar bekend als Hein. Zij moeder, mijn oma, is altijd naar hem blijven zoeken. Tot haar dood in 1963 is ze er op blijven hopen hem ooit levend terug te zien. Eind 1944, toen Limburg al bevrijd was kreeg mijn oma bericht van het rode kruis, dat Hein zou zijn overleden. Jongens die met hem vast hadden gezeten, maar na de oorlog wel waren teruggekomen zeiden dat ze hem nog gezien hadden na de genoemde datum van overlijden.
Geschreven door Jos Ritzen op 07-11-2018
Herinneringen aan HEIN COBBEN (19 jaar oud gestorven in het concentratiekamp Neuengamme)
Wiel Heuijerjans schrijft:
Hein Cobben was 19 jaar , toen hij in WO II door de SA (?) opgepakt werd. Of hij in het verzet zat, weet ik niet. De bezetters waren al lang op zoek naar hem, want op die leeftijd moest je naar de Arbeidsdienst of aan het werk in Duitsland en ik vermoed dat hij dit steeds ontdoken heeft net als zijn oudere broer Zef. Alleen als je bij een van de kolenmijnen ging werken was er een mogelijkheid voor vrijstelling van de verplichtingen die de bezetter ons oplegde. Ik weet dat Hein oersterk was. Hij heeft me eens om mijn middenrif vastgepakt spelenderwijs waarbij ik mijn ribbenkast voelde kraken bijna geen lucht meer kreeg. Ik was wel 3 jaar jonger maar een stuk groter.
Het was bekend dat de toenmalige jeugdstorm – jongeren met een apart uniform, meestal zonen van NSB-ers en Duitsers - vaak te voet op weg naar kasteel Amstenrade, de vesting van de NSB onder leiding van graaf de Marchant et d’Ansembourg, “gouverneur”. Hein heeft menige jeugdstormer een pak rammel gegeven.
De grote baas van de NSB, Mussert,kwam wel eens op bezoek op het kasteel waar dan een grote menigte NSB-ers en sympathisanten ging kijken, die vanuit alle richtingen aankwam, meestal te voet of fiets, ook door Vaesrade vanuit Nuth en nog verderaf. Verzetsdaden: punaises op de weg.
Hein stond met enkele kameraden op het kermisterrein in Vaesrade te praten, toen hem plotseling een revolver onder de neus geduwd werd door bijna ongemerkt aangekomen mannen in burgerkleding. Ontsnapping was onmogelijk. Zijn broer Zef was eerder uit de gevangenis in Nuth ontsnapt. Hij zat daar op last van de bezetting. Hij werd in de grote tuin van de Wever weer opgepakt. Hij wist echter, voor zover ik gehoord heb, uit de trein naar Amersfoort (?) te springen en te ontsnappen.
Hein Cobben is op 25 december 1944 in het concentratiekamp Neuengamme omgekomen. Hein Cobben wordt bij de jaarlijkse dodenherdenking altijd Karel genoemd. Dat is de eerste voornaam op zijn bidprentje. Maar onder die naam kent niemand van Oud Vaosje hem.
