Steven was Nederlands Hervormd en woonde van 1920 tot 1930 op Geeneinde A 5 en later op de Crobdijk in Haaften.
Hij trouwde op 24 december 1938 in Haaften met Petra Innocentia Maria de Groot (1919-1956) uit Hazerswoude en ze kregen samen een zoon Teunis "Teus" (*1939). Vanaf 4 februari 1939 woonde het gezinnetje op de Landstraat 4 in Utrecht.
Begin augustus 1944 scheidde het echtpaar en kwam Teus bij zijn oma en "opa snor" in Haaften wonen. Er was nog wel regelmatig contact met moeder, die na de oorlog hertrouwde en in Zaltbommel woonde.

Steven werd wegens ontduiking van de Arbeitseinsatz op 31 augustus 1944 tijdens een razzia op het station van Geldermalsen door de Landwacht opgepakt. Ook de Haaftenaar Johannes van Hemert was op het station van Geldermalsen aanwezig. Hij had echter geluk en wist op de een of andere manier van het station af te komen.
Op 1 september 1944 is Steven van Tiel overgebracht naar Kamp Amersfoort onder nummer 6718. Een week later, op 8 september, werd hij op transport gesteld naar Neuengamme in Noord-Duitsland.

Er is een lijst met de namen van personen, die 25-03-1945 het evacuatietransport van Meppen-Versen (buitencommando van Neuengamme) via Kloppenburg en Bremen-Farge naar het moederkamp Neuengamme meemaakten. Hierop komt de naam van Steven Bambacht ook voor. Dit transport kwam voor 08-04-1945 in het concentratiekamp Neuengamme aan. De gezonde deelnemers van dit transport bleven te Neuengamme; de zieken werden 08-04-1945 doorgezonden naar het kamp Sandbostel.
Volgens gegevens uit verdere documentatie, bevond Steven Bambacht zich op 15-03-1945 in de ziekenafdeling van het kamp Meppen-Versen, zodat mag worden aangenomen, dat hij onder de categorie "zieken" behoorde. Er zijn verder geen aanwijzingen, dat hij bij de categorie gezonden werd ingedeeld. Aangenomen dient daarom te worden, dat Steven Bambacht na aankomst te Neuengamme naar Sandbostel werd overgebracht, temeer daar gebleken is, dat de gerepatrieerden en overledenen, in de hierboven genoemde documenten, hetzij te Sandbostel zijn bevrijd, hetzij te Meppen-Versen of tijdens het transport naar Sandbostel of te Sandbostel zijn overleden.

De evacuatie uit Meppen-Versen, zowel als de verdere evacuatie Sandbostel, vond onder zeer ongunstige omstandigheden plaats, zodat het niet te verwonderen is, dat de 37 gerepatrieerden uit het kamp Sandbostel, die allen zijn gehoord, geen bijzonderheden kunnen verstrekken over het lot van Steven Bambacht.
De naam Steven Bambacht komt noch op de lijst van 24-04-1945, noch op de lijst van op 01-05-1945 te Sandbostel geregistreerde Nederlanders voor. Met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid moet aan de hand van het bovenstaande worden aangenomen, dat, Steven Bambacht is overleden, hetzij tijdens de evacuatie van het kamp Meppen-Versen naar KL Neuengamme, hetzij te KL Neuengamme, hetzij tijdens evacuatie naar Sandbostel, hetzij te Sandbostel en wel op zijn vroegst 25-03-1945 en op zijn laatst op 24-04-1945.

In september 1947 verklaarde H.S. Oostra, 29 jaar, chauffeur, wonende Riet Horststraat 11 Arnhem, het volgende: "Ik heb vermiste (S. Bambacht) leren kennen te Amersfoort in het kamp op een van de eerste dagen in september van 1944. Op 09-09-1944 gingen wij tezamen op transport naar Neuengamme en vandaar 26-09-1944 naar Husum. Ongeveer half oktober 1944 ging er een ziekentransport naar Neuengamme terug. S. Bambach was er ook bij. Toen ik zelf half december 1944 terugkwam in Neuengamme, was vermiste er niet meer. Ik weet niet of hij gestorven is, of op een ander transport is gegaan, nooit meer iets gezien of gehoord."

Steven overleed, volgens een aangifte van het Min. van Justitie van 31 augustus 1950, op 24 april 1945 te Bevern, Kdo. Sandbostel, Neuengamme. Hij is begraven op Kriegsgräberstätte a/d Bevener Straße te Sandbostel.

De ouders van Steven lieten na de oorlog de voordeur van hun huis altijd uit het slot. Ze wilden niet dat Steven bij een eventuele terugkeer voor een gesloten deur kwam te staan.