In 2020 kwam het boek: Hier is alles gewoon, dat spreekt... Hoorn in de Tweede Wereldoorlog uit geschreven door Egbert Ottens.
Hij schreef over Nicolaas Bakker:

Werken aan de V1
In 1942 werd Nicolaas Bakker voor de Arbeitseinsatz opgeroepen. Hij werd als metselaar in Peenemünde, een klein dorp op het eiland Usedom tewerkgesteld, samen met de collega-metselaars, de broers Jacobus en Hendrik van ’t Hek en Wim Pommerel jr., alle drie ook uit Hoorn. Vanaf midden jaren dertig werd nabij Peenemünde aan de ontwikkeling van de V1 gewerkt, een soort onbemand straalvliegtuig met een bomlading in de neus dat enkele honderden kilometers kon overbruggen. In het buurdorp Zinnowitz kwam het Hoornse viertal via de rooms-katholieke kerk in contact met Johannes en Margarete ter Morsche. Zij waren afkomstig uit de Achterhoek. Johannes ter Morsche was in de V1-fabriek tewerkgesteld. Zij verbleven bij de ouders van Margarete, die een familiepension in de badplaats runden. Johannes ter Morsche was een overtuigd communist. Hij nodigde het kwartet uit Hoorn op zondagochtenden na de kerkdienst bij hen op de koffie om de jongemannen uit te horen over hun werk. Ter Morsche verzamelde een kleine groep jongemannen om zich heen, de Verzetsgroep Peenemünde, om met hen de bouw van de V1’s te saboteren of op zijn minst te vertragen. Vanaf augustus 1943 waren de fabrieken en verblijven van de ongeveer tienduizend dwangarbeiders doelwit van geallieerde bommenwerpers. Kerst 1943 mochten de Nederlandse bouwvakkers naar huis. De verzetsgroep vroeg hen om niet meer terug te keren. Honderden gaven gehoor aan de oproep, waaronder in ieder geval Nico Bakker. In Rotterdam werd hij opgepakt en na een verblijf in kamp Amersfoort naar Neuengamme gebracht waar hij eind december 1944 overleed.